لبیک یا حسین علیه السلام

#مناجات_۵۴

#شکرانه

#خدایا_شکرت برای اینکه توانایی انجام کارهای خود را

دارم و برای کارهای شخصی ام نیازمند کسی نیستم.

برای تن سالمم هزاران بار شاکرم که پیوسته از آن

برخوردارم و تو را سپاس بر بیماری و مرضی که از

گناهانم می کاهد.

🤲 🤲 🤲

#خدایا_شکرت برای بیماری که مرا به وسیلۀ آن از ن

خالص ساختی و نعمت‌هایی که به من هدیه دادی، ب

سبک کردن گناهانی که پشتم را گران و سنگین کرده و

پاک کردن زشتی‌هایی که در آن فرو رفته‌ام. برای همه

چیز شاکر و سپاسگزارم.  

🤲 🤲 🤲

#خدایا_شکرت برای اینکه هر شب که به نعمات بی

پایانت فکر می کنم، نعماتی برای شکرگزاری می یابم و

ناسپاس و نان کور نیستم. برای دیدن نیمه پر لیوان و

جنبه های مثبت قضایایی که می بینم، شاکرم. خدایا

هزاران بار شاکرم که منفی نگر نیستم. خدایا ما را از

افکار منفی نجات بده. إِنَّكَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ ،

الْمُتَطَوِّلُ بِالِامْتِنَانِ ، الْوَهَّابُ الْكَرِيمُ ، ذُو الْجَلَالِ وَ

الْإِكْرَامِ 

🤲 🤲 🤲

اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج

لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَکُمْ وَ لاتَفْرَحُوا بِما آتاکُمْ وَ اللّهُ

لایُحِبُّ کُلَّ مُخْتال فَخُور (۲۳)

⁦❤️⁩سوره حدید⁦❤️⁩ 

این به خاطر آن است که براى آنچه از دست داده اید تأسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید; و خداوند هیچ متکبر فخرفروشى را دوست ندارد!

فلسفه تقدیر این مصائب در لوح محفوظ، و سپس بیان این حقیقت در قرآن، چیست؟

1. قرآن مى گوید: هدف این بوده که شما، دلبسته و اسیر زرق و برق این جهان نباشید . 
2. منظور این  بوده که، موقعیت این گذرگاه و پلى که نامش دنیا است، و همچنین موقعیت خودتان را در این جهان، گم نکنید، دلباخته و دلداده آن نشوید، و آن را جاودانه نپندارید، که این دلبستگى فوق العاده، بزرگترین دشمن سعادت شما است، شما را از یاد خدا غافل مى کند، و از مسیر تکامل باز مى دارد. 
3. این مصائب، زنگ بیدارباشى است براى غافلان، و شلاقى است، بر ارواح خفته، و رمزى است از ناپایدارى جهان، و اشاره اى است به کوتاه بودن عمر این زندگى.
4. حقیقت، این است که، مظاهر فریبنده این دار الغرور زود انسان را به خود جذب و سرگرم، و از یاد حق غافل مى کند، ناگهان بیدار مى شود که، کاروان رفته، و او در خواب، و بیابان در پیش.
5. این حوادث که همیشه در زندگى بوده، و همیشه خواهد بود، و حتى پیشرفتهاى عظیم علم هم نتوانسته، و نخواهد توانست جلو حوادث دردناکى، همچون زلزله ها، طوفانها، سیلها و بیماریها و امثال آن را بگیرد، درسى است از بى مهرى زمانه رسوا و به انسان فریاد مى زند:
6.  این دشت خوابگاه شهیدان است *** فرصت شمار وقت تماشا را !
7. این بدان معنى نیست که، انسان به مواهب الهى در این جهان پشت پا بزند، و یا از آنها بهره نگیرد، مهم این است که اسیر آن نگردد، و آن را هدف و بهره اصلى خود نشمرد.
8. قابل توجه این که، در مورد آنچه از دست مى رود، تبدیل به فاتَکُم (از شما فوت شده) مى کند، اما در مورد مواهب و نعمتهاى به دست آمده، آن را به خدا نسبت مى دهد و بما آتاکم مى گوید، چرا که فوت و فنا در ذات اشیاء افتاده است، این وجود است که از فیض خداوند سرچشمه مى گیرد.
9. آرى، این مصائب، شکننده تفاخر و غرور است، لذا در پایان آیه مى افزاید: خداوند هیچ متکبر فخرفروشى را دوست ندارد (وَ اللّهُ لایُحِبُّ کُلَّ مُخْتال فَخُور).
11.  مُختال از ماده خیال گرفته شده و به معنى متکبر
13. است، زیرا تکبر، از خیال فضیلت، و پندار برترى بر
15. دیگران، پیدا مى شود، و فخور صیغه مبالغه از ماده
17. فخر به معنى کسى است که بسیار بر دیگران ف
18. مى کند.
20. تنها کسى گرفتار این حالات مى شود که مست ناز و
22. نعمت گردد، ولى وجود آفات و مصائب، براى آنها که
23. قابل بیدارى و هدایتند این مستى و آثار آن را از بین مى برد.
25. افراد با ایمان، با توجه به اصل فوق، هنگامى که به
26. نعمتی 
27. از سوى خدا مى رسند، خود را امانتدار او مى دانند، نه از رفتن آن غمگین مى شوند، نه از داشتن آن مست و مغرور، در حقیقت آنها خود را همچون مسئولان بیت المال مى دانند که یک روز اموال زیادى را دریافت، و روز دیگر هزاران هزار، پرداخت مى کنند، نه از دریافتش ذوق زده مى شوند، و نه از پرداختش غمگین.